Over Nikai

 Zoveel energie, zo gedreven, zo lief. Woorden schieten te kort om weer te geven waar Nikai voor stond. Maar als er 2 woorden uitgehaald moeten worden dan zijn dat bijzonder en sportief. Nikai was sportief, bijzonder sportief. Maar minstens zo bijzonder was zijn intensieve wederzijdse vriendschap met zijn broer Jessin. Deze 2 dingen stonden centraal in zijn leven, waar hij elk dag weer 24 uur volop van kon genieten.

Nikai wordt geboren op 3 mei 2005. Al in het eerste jaar is duidelijk wat voor een jongen Nikai is. Nikai wil niet zozeer dingen hebben, maar vooral dingen kunnen. Dat begint al met staan. Dat kan hij al heel snel, maar dat is slechts het begin.  Van staan wordt het stappen en lopen. Maar deze fase slaat Nikai liever over. Rennen gaat immers veel sneller en is dus veel spannender. Ook al valt hij de eerste weken vaak, hij zet door. Ruim voor dat Nikai 1 jaar wordt kan hij het allemaal al. Ook wordt het al duidelijk dat je samen nog veel meer plezier kunt hebben dan alleen. 

En deze trend zet zich nog wel een tijdje door. Samen naar buiten en spelen is het mooiste wat er is. En zodra het op een sport begint te lijken is Nikai verkocht. Op z’n 2e kan hij al fietsen (zonder zijwieltjes) en op zijn 3e gaan de schaatsen voor het eerst onder. Op 4 en 5 jarige leeftijd gaat hij samen met Jessin op schaatsles. Op zijn 5e maakt hij zijn eerste tochtjes.

Het zwemmen is dan al jaren een feestje. Op zijn 4e vind Nikai zichzelf dan ook al oud genoeg om te gaan snorkelen. Dit ondanks het feit dat hij pas later dat jaar op zwemles gaat. Dat zwembandjes met snorkelen niet echt handig zijn doet daar niets aan af. Later dat jaar haalt Nikai binnen halfjaar diploma A en B. Op naar de volgende sport. Dat is skiën. Ook al is hij dan niet in een Alpenland geboren, zodra de eerste vlokken naar beneden komen, komt er extra vreugde en adrenaline in zijn lijfje. Aangezien zijn motoriek dan al aardig op orde is, en hij vrij lang is voor zijn leeftijd, mag hij direct met de groep mee die 2 jaar ouder is (samen met Jessin dus). Met een paar dagen heeft hij het onder knie.

Turnen

Op zijn 5e  begint een heel belangrijk hoofdstuk in zijn sportambities, turnen. Met veel plezier turnt Nikai elke week bij de plaatselijke vereniging IJGV. Het is fantastisch want hij leert vrijwel elke week weer iets nieuws. De eerste toernooien dienen zich aan waarbij hij samen met Jessin aan de start verschijnt. Ook stromen de eerste prijzen binnen. Super trots is hij.  

Zijn nivo stijgt zo snel dat hij een jaartje later de overstap maakt naar RKdos om daar op landelijk nivo te gaan turnen en vooral omdat hij daar meer uren kan trainen. Ook op dat nivo weet Nikai zich te redden en komen ook de eerste medailles binnen. In 2013 staat Nikai, als net 8 jarige, in de finale van het Nederlands kampioenschap turnen talenten divisie in R’dam Ahoy. De trainers zijn erg te spreken over hem. Vlak voor de vakantie krijgt hij dan ook te horen. “Nikai heeft veel kracht, is een doorzetter, turnt met veel inzet en plezier”. Er is echter 1 ding wat lastig is voor Nikai en wat hij waarschijnlijk nooit zal kunnen. Dat is de split en spagaat. Nikai heeft daarvoor namelijk niet het aangeboren talent. Lenigheid is niet zijn sterkste punt en dat klopt ook. 

Vanaf dat moment leren we nog een extra dimensie van Nikai kennen. Een dag later komt Nikai bij ons met de boodschap” Pappa, mamma…ik ga elke dag oefenen en aan het eind van de vakantie kan ik het wel”. En ja hoor, elke dag oefenen en oefenen en opmeten of het al beter gaat. Nog maar 39cm, 33 cm 27, 19, 15…..niet 6 weken maar 6 dagen later heeft hij het geflikt. Hij kan het. En dat laat hij in de daaropvolgende wedstrijden direct zien.

Het trainen is fantastisch en Nikai lijkt wel verslaafd om weer een oefening te kunnen. Of het nu ringen is brug of op rek. Het maakt hem niets uit. Als hij geen training heeft oefent hij thuis nog wel even door. Op Nikai’s verzoek halen we via Marktplaats allerlei turntoestellen in huis en gaan ’s avonds de meubelen aan de kant om te kunnen oefenen. 

Intussen is en blijft de vriendschap met Jessin boven alles staan. Elke minuut dat ze elkaar niet zien wordt er iemand gemist. Ze vermaken zich altijd en hebben nooit, maar dan ook nooit ruzie. Een woordenwisseling is het maximale. Onbewust hebben ze niet door hoe diep de vriendschap is. Onderweg op vakanties etc…..onbewust blijven ze hand in hand lopen. Gewoon omdat het goed voelt. Nikai zegt wel eens; “volgens mij zijn we tweeling, alleen ben ik een paar jaar langer bij mamma in de buik blijven zitten”.

Olympische spelen met Epke

Het turnen krijgt nog een extra boost in de zomer van 2012. Nikai wil dolgraag het turnen op TV volgen in London, want daar turnt zijn grote voorbeeld Epke Zonderland. ‘s Avonds zitten we dan ook aan de buis gekluisterd als Epke zijn historische oefening turnt. Nog nooit hebben we als gezin een turnwedstrijd gevolgd op TV en nu springen we met zijn allen een gat in de lucht. Nikai juicht als nooit te voren. Nu begint er naast het turnen nog iets extra’s te spelen. Nikai is vastbesloten, weet het zeker en zegt: “Ik wil naar de Olympische spelen”. En dat dit geen opwelling is zullen we nog gaan merken. 

Sporten op muziek   

Helemaal enthousiast is Nikai als hij ziet dat zijn favoriet band (Kensington) in 2014 een clip heeft opgenomen met o.a. zijn favoriete turner. klik hier

Dit ter voorbereiding op de Olympische spelen in Rio de Janeiro. Vanaf dat moment knalt Kensington bij ons nog harder door de speakers. Tijdens het oefenen thuis, onderweg naar de training etc.

Ook die jaren daarna blijft Nikai vrolijk door turnen en behaalt hij verschillende landelijke finales en medailles. Zo behaalt hij in 2014 samen met zijn teamgenoten brons bij de Nationale teamcup. Daarvoor wordt het team in 2014 ook genomineerd als jeugdsportploeg van Kampen. Ook wint Nikai in 2015 brons op ringen tijdens het NK toestelfinale. Maar Nikai wil meer. Meer dan alleen turnen. Nikai wil ook naar buiten, want daar is hij toch het liefst.

Kanoën

Toevallig (of niet) komt hij eind 2013 in aanraking met kanoën omdat zijn broer daar interesse in heeft. Nadat Nikai 1 keer heeft gekeken is hij overtuigd. Dat wil ik ook kunnen! Mag ik de volgende keer mee? Uiteraard mag dat, maar dan dient Nikai eerst wel een paar introductielessen te volgen. Dit om de techniek onder de knie te krijgen. En vooral om stabiel te kunnen zitten. Anders is de kans groot dat je omslaat en lig je in het water. Maar Nikai vraagt of hij dit direct even mag proberen, want hij ziet het wel zitten. En ja hoor, het turnen heeft er mede voor gezorgd dat Nikai zeer goed zijn balans kan houden en direct weg vaart. Oftewel de volgende zaterdag kan hij direct mee. De volgende passie is geboren.

Wat is het leven toch mooi. De hele week sporten! (turnen en kanoën). “s Middags speelt hij met zijn vriendjes van school en elke avond staat er wel een training op het programma. Hij vindt het geweldig. De zaterdag is helemaal prachtig. In de ochtend 3 ½ uur turnen om vervolgens in de middag 2 uur lang het water op te kunnen met het kanoën. Zomer en winter gaat Nikai turnen en samen met Jessin het water op in zijn kano. 

Onderweg naar de trainingen en wedstrijden worden we begeleid door de nieuwste hits van Kensington die door Nikai binnen een paar seconden worden herkend. Nikai geniet met volle teugen, van alles. De kano toernooien in de weekenden zijn hem helemaal op het lijf geschreven. Heel veel wedstrijden varen en tussendoor nog spelen met zijn tegenstanders/vrienden, geweldig! Direct vanaf het eerste jaar weet Nikai het podium te beklimmen. Elk toernooi is het raak en Nikai wordt in 2014, 2015 meerdere malen op diverse afstanden Nederlands Kampioen. Al zijn medailles zijn hem even lief, alhoewel Nederlands Kampioen (2pers kano 2015) worden met zijn broer is hem toch wel het meest dierbare. 

In 2016 wordt hij zelfs Nederlands kampioen op elke afstand waar hij aan de start verschijnt. Mede hierdoor wordt hij geselecteerd voor “Jong Oranje” van Kanoën. Ook wordt hij wederom genomineerd voor jeugdsporter van het jaar 2016 in Kampen. Nu dus niet voor het turnen maar voor kanoën.  

En ja die Olympische spelen moeten er komen. Hij rekent het soms al uit. Het jaar 2024 is waarschijnlijk wat vroeg, maar 2028 of 2032 ??  In 2017 is Nikai dan ook van plan om met een oudere leeftijdscategorie mee te doen. Maar 2017 loopt anders dan we hadden gehoopt.

Naast turnen en kanoën heeft Nikai in zijn vrije tijd nog andere hobby’s. Op vakantie mag hij graag zwemmen, mountainbiken , maar het allermooiste blijft skiën en snowboarden. 

Zelf heeft Nikai in 2015 gespaard om snowboard-les te nemen. Dat lijkt hem ook cool. En dat is het zeker!  En niet alleen voor Nikai zelf, ook de snowboard leraar krijgt er kippenvel van. Nikai kijkt, luistert, valt op zijn snufferd, luister nog een keer heel goed en ja hoor. Binnen 3 kwartier gaat Nikai met schwung naar beneden. Dit tot grote ontsteltenis van de leraren. Binnen 3 dagen is normaal, binnen 3 uur is alleen weggelegd voor de grotere talenten, maar binnen 3 kwartier…… Niet alleen hij, maar ook Jessin krijgt elke 10 minuten de vraag waar hij eerder les heeft gehad, want zo snel leren snowboarden dat kan toch niet. 

Nikai stelt elke vakantie voor om in Oostenrijk te gaan wonen, want elke dag de piste op is het einde. Ze hebben daar immers ook een “SchiSchule” maar ja dat is natuurlijk geen gewone school. Op de vraag: “Maar hoe het dan moet met turnen en kanoën” kijkt hij ons met grote vraagtekens in zijn ogen aan. Kunnen jullie dat dan alsjeblieft regelen dat ik dat ook kan blijven doen ?  Dat lukt dan niet, maar de bergen blijven een zeer grote aantrekkingskracht houden. 

Zo ook in december 2016, maar dan slaat in de 1e week van 2017 het noodlot toe.